Берагі Сакрамэнто

Лондан Джэк
  • 1

Аннотация

Ой вы вейце, ветры, завывайце, ветры ў Каліфорнію. Многа золата там ёсьць, многа золата там ёсьць — у Сакрамэнто! Гэта быў зусім яшчэ маленькі хлопчык, што зычным, пісклівым галаском сьпяваў песьню, якую маракі пяюць па ўсім шырокім сьвеце, калі пакуюць караблі або падымаюць якар, адплываючы ў «Фрыско»-порт [1] . Яго звалі малым Джэры, каб ня зьмешваць са старым Джэры, яго бацькам, які навучыў сына сьпяваць гэтую песьню і перадаў яму, як спадчыну, капу агніста-рыжых валос, жвавыя сінія вочы і бялявы з рабаценьнем твар. 1 Скарочаная назва Сан-Францыско. Справа ў тым, што стары Джэры быў некалі матросам, прабыў на моры палавіну свайго веку, і ніколі не разлучаўся з гэтай звонкай песьняй. Але аднаго разу ён здрадзіў свайму караблю і мору і паехаў зірнуць сваімі вачыма на берагі Сакрамэнто. Ён убачыў там таксама і золата, бо знаншоу работу ў капальні «Залатая Мара» і быў вельмі карысным работнікам у час праводкі вялікіх паветраных кабеляў на вышыні паўтараста мэтраў над вадою. Пасьля гэтага ён застаўся кіраваць кабелямі, даглядаў іх, пускаў у ход, шанаваў іх і з часам стаў вельмі патрэбным чалавекам на капальні «Залатая Мара». Потым ён ажаніўся на прыгожай Маргарыце Кельлі, але яна неўзабаве памерла і пакінула яму малога Джэры, які ледзь толькі пачынаў хадзіць.

Отзывы

Берагі Сакрамэнто

Популярные книги